มาตรา ๑๓๗ ผู้ใดแจ้งข้อความอันเป็นเท็จแก่เจ้าพนักงาน ซึ่งอาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหาย ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหกเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

แปล

ในเรื่องการแจ้งความนั้น ถ้าผู้ที่แจ้งความแจ้งความเท็จจะทำให้เกิดความวุ่นวาย เพราะว่ามีผู้ที่ได้รับผลกระทบ จากการแจ้งความนั้นเช่นอาจต้องตกเป็นผู้ต้องหา ดังนั้นในทางกฎหมายจึงควรที่จะมีการลงโทษ ผู้ที่แจ้งความเท็จ เพื่อทำให้สังคมดำรงความยุติธรรมอยู่ได้ ป้องกันไม่ให้เกิดการกันแกล้งกัน โดยไม่คิดถึงคนอื่น เนื่องจากโลกมนุษย์ใบนี้มีคนดีและคนไม่ดีอยู่ปะปนกันไป จึงต้องมีมาตรการทางกฎหมายเข้ามาดูแล

การแจ้งความนั้น แจ้งความต่อเจ้าพนักงาน เพื่อให้ ดูว่าเราถูกริดรอนสิทธิ์อย่างไรหรือเป็นผู้เดือดร้อนเสียหายในเรื่องใดบ้าง จะได้เรียกตัวผู้กระทำความผิด มาสอบถามข้อมูลหรือให้ปากคำ

มาตรา ๑๓๖ ผู้ใดดูหมิ่นเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่ หรือเพราะได้กระทำการตามหน้าที่ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

แปล

ปกติแล้วการดูหมิ่น หมายถึงการดูหมิ่นซึ่งหน้า ในมาตรานี้เป็นการดูหมิ่นเจ้าพนักงาน ซึ่งตามกฎหมายเจ้าพนักงานก็มีนิยามเอาไว้ว่าคือใครบ้าง จึงจะเข้าองค์ประกอบความผิดตามกฎหมายนี้ ดังนั้นการที่จะไม่ได้ใช้ว่าเป็นการดูหมิ่นเจ้าพนักงานหรือไม่ต้องเริ่มวิเคราะห์ก่อนว่ามีการดูหมิ่นก่อนหรือเปล่า และผู้ที่ถูกดูหมิ่นนั้นคือเจ้าพนักงานนั่นเอง

คดีพวกนี้มีอัตราโทษไม่ค่อยรุนแรงเพราะไม่ใช่คดีร้ายแรงเหมือนคดีฆ่าคนตาย หรือคดีทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัส หรือคดียาเสพติด หรือคดีเกี่ยวกับการวางเพลิงเผาทรัพย์ แบบนั้นจะมีความรุนแรงมากกว่าคดีหมิ่นประมาท

และคดีอาญายังแบ่งเป็นคดีอาญาความผิดอันยอมความได้ และคดีอาญาแผ่นดิน(ยอมความไม่ได้) ดังนั้นเมื่อมีคดีอาญาเกิดขึ้นกับตัวท่านไม่ต้องตกใจแต่ขอให้ปรึกษากับทนายความที่ไว้ใจและดำเนินการไปตามขั้นตอนทางกฎหมาย ทุกอย่างมีเพื่อประโยชน์สูงสุดของท่านเอง

ประมวลกฎหมายอาญา

สารบาญ
ประมวลกฎหมายอาญา
ภาค ๑ บทบัญญัติทั่วไป                                             มาตรา
ลักษณะ ๑  บทบัญญัติที่ใช้แก่ความผิดทั่วไป
หมวด ๑ บทนิยาม                                                          
หมวด ๒ การใช้กฎหมายอาญา                                          ๒-๑๗
หมวด ๓ โทษและวิธีการเพื่อความปลอดภัย
ส่วนที่ ๑ โทษ                                                 ๑๘-๓๘
ส่วนที่ ๒ วิธีการเพื่อความปลอดภัย                         ๓๙-๕๐
ส่วนที่ ๓ วิธีเพิ่มโทษ ลดโทษ และการรอการลงโทษ       ๕๑-๕๘
หมวด ๔ ความรับผิดในทางอาญา                                     ๕๙-๗๙
หมวด ๕ การพยายามกระทำความผิด                                 ๘๐-๘๒
หมวด ๖ ตัวการและผู้สนับสนุน                                        ๘๓-๘๙
หมวด ๗ การกระทำความผิดหลายบทหรือหลายกระทง             ๙๐-๙๑
หมวด ๘ การกระทำความผิดอีก                                       ๙๒-๙๔
หมวด ๙ อายุความ                                                    ๙๕-๑๐๑

ลักษณะ ๒  บทบัญญัติที่ใช้แก่ความผิดลหุโทษ                                   ๑๐๒-๑๐๖
ภาค ๒ ความผิด
ลักษณะ ๑  ความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร
หมวด ๑ ความผิดต่อองค์พระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท
และผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์                       ๑๐๗-๑๑๒
หมวด ๒ ความผิดต่อความมั่นคงของรัฐภายใน
ราชอาณาจักร                                             ๑๑๓-๑๑๘
หมวด ๓ ความผิดต่อความมั่นคงของรัฐภายนอก
ราชอาณาจักร                                             ๑๑๙-๑๒๙

หมวด ๔ ความผิดต่อสัมพันธไมตรีกับต่างประเทศ               ๑๓๐-๑๓๕
ลักษณะ ๑/๑  ความผิดเกี่ยวกับการก่อการร้าย[๒]                         ๑๓๕/๑-๑๓๕/๔
ลักษณะ ๒  ความผิดเกี่ยวกับการปกครอง
หมวด ๑ ความผิดต่อเจ้าพนักงาน                                  ๑๓๖-๑๔๖
หมวด ๒ ความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ                      ๑๔๗-๑๖๖

ลักษณะ ๓  ความผิดเกี่ยวกับการยุติธรรม
หมวด ๑ ความผิดต่อเจ้าพนักงานในการยุติธรรม                 ๑๖๗-๑๙๙
หมวด ๒ ความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ในการยุติธรรม                ๒๐๐-๒๐๕

ลักษณะ ๔  ความผิดเกี่ยวกับศาสนา                                               ๒๐๖-๒๐๘
ลักษณะ ๕  ความผิดเกี่ยวกับความสงบสุขของประชาชน                         ๒๐๙-๒๑๖
ลักษณะ ๖  ความผิดเกี่ยวกับการก่อให้เกิดภยันตรายต่อประชาชน             ๒๑๗-๒๓๙
ลักษณะ ๗  ความผิดเกี่ยวกับการปลอมและการแปลง
หมวด ๑ ความผิดเกี่ยวกับเงินตรา                                   ๒๔๐-๒๔๙
หมวด ๒ ความผิดเกี่ยวกับดวงตรา แสตมป์และตั๋ว                 ๒๕๐-๒๖๓
หมวด ๓ ความผิดเกี่ยวกับเอกสาร                                  ๒๖๔-๒๖๙
หมวด ๔ ความผิดเกี่ยวกับบัตรอิเล็กทรอนิกส์              ๒๖๙/๑-๒๖๙/๗
หมวด ๕ ความผิดเกี่ยวกับหนังสือเดินทาง                     ๒๖๙/๘-๒๖๙/๑๕
ลักษณะ ๘  ความผิดเกี่ยวกับการค้า                                              ๒๗๐-๒๗๕
ลักษณะ ๙  ความผิดเกี่ยวกับเพศ                                                 ๒๗๖-๒๘๗
ลักษณะ ๑๐ ความผิดเกี่ยวกับชีวิตและร่างกาย
หมวด ๑ ความผิดต่อชีวิต                                            ๒๘๘-๒๙๔
หมวด ๒ ความผิดต่อร่างกาย                                        ๒๙๕-๓๐๐
หมวด ๓ ความผิดฐานทำให้แท้งลูก                                  ๓๐๑-๓๐๕
หมวด ๔ ความผิดฐานทอดทิ้งเด็ก คนป่วยเจ็บหรือคนชรา        ๓๐๖-๓๐๘
ลักษณะ ๑๑ ความผิดเกี่ยวกับเสรีภาพและชื่อเสียง
หมวด ๑ ความผิดต่อเสรีภาพ                                        ๓๐๙-๓๒๑
หมวด ๒ ความผิดฐานเปิดเผยความลับ                             ๓๒๒-๓๒๕
หมวด ๓ ความผิดฐานหมิ่นประมาท                                 ๓๒๖-๓๓๓
ลักษณะ ๑๒ ความผิดเกี่ยวกับทรัพย์
หมวด ๑ ความผิดฐานลักทรัพย์และวิ่งราวทรัพย์                   ๓๓๔-๓๓๖
หมวด ๒ ความผิดฐานกรรโชก รีดเอาทรัพย์ ชิงทรัพย์
และปล้นทรัพย์                                             ๓๓๗-๓๔๐
หมวด ๓ ความผิดฐานฉ้อโกง                                        ๓๔๑-๓๔๘
หมวด ๔ ความผิดฐานโกงเจ้าหนี้                                    ๓๔๙-๓๕๑
หมวด ๕ ความผิดฐานยักยอก                                        ๓๕๒-๓๕๖
หมวด ๖ ความผิดฐานรับของโจร                                           ๓๕๗
หมวด ๗ ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์                              ๓๕๘-๓๖๑
หมวด ๘ ความผิดฐานบุกรุก                                         ๓๖๒-๓๖๖

ภาค ๓  ลหุโทษ                                                                              ๓๖๗-๓๙๘